Ο δικός μου δρόμος αγάπης…

Γράφει η Αναστασία Κατσικογιάννη-Μπάστα.

Θύματα και θύτες ! Υπερβολή και ανεκτικότητα , θάρρος παρρησία ,ενθάρρυνση , αυτοθυσία και στην αντίθετη περίπτωση αλαζονεία , αμετροέπεια , ηλιθιότητα , πόζα, δήθεν , ψευτιά , χωλότητα μυαλού , έλλειψη ευπρέπειας και πολλά πρέπει . Θέλω καθαρότητα , αμεσότητα ,προτιμώ μοναξιά με τα δικά μου θέλω ,καλυμμένη με το δικό μου μανδύα της ζωής ,αυτόν που επιλέγω να με αντιπροσωπεύει σαν άνθρωπο. Ασφυκτιώ  στο προκαθορισμένο ραντεβού με τη χημεία της απανθρωπιάς . Εμμένω στο δικό μου δρόμο της αγάπης , της προσφοράς , της αγκαλιάς της δύναμης των λίγων αλλά εκλεκτών της καλοσύνης και της καρδιάς.

Πίνακας ζωγραφικής: Έλλη Πογιατζή, Κύπρια εικαστικός, ζωγράφος και κατασκευάστρια χειροτεχνημάτων.

Αναστασία Κατσικογιάννη-Μπάστα.

Συγγραφέας-ποιήτρια.

 

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.